โดยระบุว่า …14 มิถุนายน 2568 วันที่เรานัดกันว่าจะไปทานข้าววันเกิดคุณแม่กัน… ยังคงไม่อยากเชื่อเลย ผ่านมา 2 อาทิตย์แล้วนะที่นุ่นไม่ได้ยินเสียง ไม่ได้สัมผัส ไม่ได้เจอแม่ แต่ก็ยังรู้สึกเหมือนเราเพิ่งคุยกันเมื่อวาน คิดถึงทุกวัน ทุกวินาที มันยังคงเหมือนไม่ใช่เรื่องจริง ในชีวิตของนุ่นทุกวันตั้งแต่เด็กจนโตมีแม่มาเสมอตั้งแต่ลืมตาตื่นจนเข้านอน ไม่มีวันไหนเลยที่เราไม่ได้คุยกัน ตอนนี้นุ่นยังคุยกับแม่นะแต่แค่ไม่ได้ยินเสียงตอบกลับจากแม่อีกแล้ว…

ขอบคุณแม่สำหรับทุกๆอย่าง ขอบคุณที่เป็นแรงใจ เป็นความมั่นใจ ขอบคุณที่สนับสนุนนุ่นในทุกๆ เรื่องมาตลอด ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่ว่าจะต้องเผชิญกับอะไร การได้กอดและได้รับพรจากคุณพ่อคุณแม่คือพลังใจที่ดีที่สุด เวลาที่มีงานอะไร ก็ไม่เคยพลาดที่จะไปให้กำลังใจติดขอบเวทีเสมอ และทุกครั้งทีนุ่นได้รับโอกาสที่ดี ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่แม่จะยินดีกับนุ่นราวกับว่าเป็นความสำเร็จของตัวเองและทุกครั้งที่นุ่นผิดหวัง แม่จะพูดเสมอว่า “วันนี้ไม่ใช่วันของเรา แต่วันหน้าต้องใช่แน่ๆ” ทุกความสำเร็จในชีวิตนุ่นมีแม่อยู่ตรงนั้นเสมอ จริงๆก็ยังมีอีกหลายอย่างมีอีกหลายสเตจของชีวิตเลยเนอะที่เราคุยกันไว้ ว่าถ้ามันเกิดขึ้นแล้วจะเป็นยังไง เราจะทำอะไรกันบ้าง นุ่นสัญญาว่าจะสานต่อทุกอย่างที่เราเคยคุยกันและจะทำมันให้สำเร็จให้ได้ แม่เคยบอกว่าอยากให้ทำเพลง เฮียนนเลยบอกว่าให้เอาเพลงเฮียนนมาร้องได้เลย และนุ่นดันชอบเพลงนี้ที่สุด “Wish I” …แต่ตอนนั้นใจมันไม่กล้าพอ แค่นึกว่าถ้าเพลงนี้เกิดขึ้นจริงก็ไม่ไหวแล้ว แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะได้มาใช้วันนี้ทั้งๆที่สิ่งที่อยากให้แม่เห็นยังเกิดขึ้นไม่ครบเลย ในอนาคตข้างหน้าเมื่อวันนั้นมาถึง แม้แม่จะไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้ว แต่นุ่นรู้ดีว่าแม่จะอยู่ในใจ มองดูเราอยู่และดีใจกับทุกความสำเร็จของนุ่นอย่างแน่นอน แม่เป็นกำลังใจให้นุ่นด้วยนะ (2 อาทิตย์ที่ผ่านมามีเหตุการณ์มากมายและอยากบอกว่าตอนนี้สำเร็จไปเรื่องนึงแล้วนะ แม่ได้รับรู้ข่าวดีนี้รึยังคะ)

คลิปนี้ตัดยากและใช้เวลานานมากเพราะคิดถึงมากๆ นุ่นชอบถ่ายรูป ถ่ายคลิปคุณแม่และทุกคนในครอบครัวไว้ มันเยอะมากเกินกว่าที่ทุกคนจะจินตนาการได้เลย ทุกอริยาบทการใช้ชีวิตของแม่ นุ่นก็ชอบถ่ายไว้เพราะมันน่ารักแล้วก็ตลกดี บางทีแม่ก็ไม่รู้ตัว บางทีแม่ขอให้ถ่ายรูปให้นุ่นก็ชอบแอบถ่ายเป็นวิดีโอเก็บไว้ หลายๆครั้งก็คิดว่าอยากจะติดกล้องไว้บนหัว อยากให้ดวงตาของเราบันทึกทุกอย่างไว้แบบอัตโนมัติด้วยซ้ำ เพราะอยากบันทึกทุกๆวินาทีที่เราใช้เวลาด้วยกัน ทุกๆโมเม้นที่เรามีกันไว้ เพราะทุกความทรงจำนุ่นคิดเสมอว่ามันมีแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้นแหละที่จะเป็นแบบนี้ ที่เราจะน่าตาแบบนี้ อารมณ์ความรู้สึกแบบนี้ และแสดงออกแบบนี้ เพราะเราก็เติบโตขึ้นเรื่อยๆทุกวัน วันนี้ยังไงก็ไม่มีทางเหมือนเมื่อวาน นุ่นเลยถ่ายเยอะมากจนบางทีก็คงทำให้แม่กับทุกคนรำคาญบ้าง ขอโทษนะคะ ทุกคนชอบพูดว่าจะถ่ายไปทำไมเยอะแยะ ถ่ายไปก็ไม่ได้ใช้หรอก ซึ่งทุกครั้งนุ่นก็จะพูดว่า ไม่ได้จะใช้ทำอะไร แค่อยากถ่ายเก็บไว้เฉยๆ เก็บจนไม่ว่าจะมีพื้นที่เม็มมากแค่ไหนก็ไม่เคยพอ เพราะความทรงจำของเรามันมีแต่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ไม่เคยลบออกเลย (จนตอนนี้บางอันก็ไม่รู้เก็บไว้ที่ไหน) แต่ก็ขอบคุณนะคะที่ก็ยอมให้ถ่ายอยู่ดี วันนี้มันโคตรจะมีค่าเลย แทบจะไม่อยากตัดอันไหนออกเลย นุ่นรู้ตัวดีว่านุ่นไม่รู้จักพอจริงๆ ขนาดถ่ายเยอะขนาดนี้แล้ว ก็ยังรู้สึกว่ายังอยากสร้างความทรงจำกับแม่ให้มากกว่านี้อีกเรื่อยๆ เพราะก็ไม่เคยคิดว่าจะมีวันที่แม่ไม่อยู่ให้ถ่ายแล้ว

วันนี้วันเกิดของแม่ นุ่นก็อยากพูดเหมือนเดิมทุกปี ว่า “ขอให้แม่มีสุขภาพแข็งแรงและมีความสุขมากๆนะคะ แม้จะมองไม่เห็นแต่ขอให้แม่สุขกายสุขใจนะคะ” แม่คือคนที่ทำให้นุ่นชอบไปไหว้พระ ทำบุญ เราสองคนชอบชวนกันและกันไปตลอด แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นนุ่นเองที่ต้องไปทำบุญให้แม่ วันนี้นุ่นไปทำบุญ ทำทานให้แม่หลายที่เลย หวังว่าแม่จะได้รับรู้นะคะ Happy Birthday to my super mommy and always be รักแม่มากๆ มากที่สุดในโลก

vvvv

vvv

v